Awarie posadzek epoksydowych – jak uniknąć pęcherzyków powietrza?

 

Każdy, kto spędził trochę czasu przy pracy z żywicami epoksydowymi, z pewnością zetknął się z tego typu problemami. Małe dziurki/pory w gotowej posadzce epoksydowej to problem, z którym spotkał się każdy doświadczony wykonawca posadzek żywicznych.

Efekt ten spowodowany jest bąbelkami powietrza, które zostały zatrzymane w żywicy epoksydowej podczas jej rozkładania. Niektórzy – błędnie – uważają, że pojawiły się one już po stwardnieniu posadzki.

Naprawa takiego efektu z uwięzionymi pęcherzykami powietrza jest bardzo trudna lub prawie niemożliwa bez położenia kolejnej warstwy (lub kilku warstw). Dlatego też powinno się dołożyć wszelkich starań,  by uniknąć powstawania pęcherzyków powietrza w posadzce epoksydowej już na etapie przygotowania i rozkładania żywicy. Na podstawie doświadczenie naszego i naszych wykonawców możemy wskazać kilka głównych powodów powstawania bąbelków i sposoby, by temu zapobiec.

 

 1. Porowate podłoże betonowe

Nie istnieją dwie takie same płyty betonowe. Należy szczególnie pamiętać, by przy wykonywaniu grubopowłokowych posadzek epoksydowych prawidłowo zagruntować (uszczelnić) podłoże betonowe. Czasami jedna warstwa gruntująca to za mało. Porowata płyta „wypije” większość żywicy  gruntującej, tak że konieczna jest kolejna warstwa gruntu. Brak prawidłowego uszczelnienia podłoża będzie skutkowało tym, że żywica epoksydowa będzie ciągle bąblować podczas wykonywania ostatniej warstwy. Będziemy odnosić wrażenie, że po odpowietrzeniu za pomocą wałka już wszystko jest w porządku, a za 30-60 minut ponownie zauważymy pojawiające się pęcherze powietrza.

Dlatego zdecydowanie korzystniejsze jest profilaktyczne, kolejne gruntowanie i uszczelnienie podłoża, niż naprawa powstałych pęcherzy powietrza.

 

2. Duża wilgotność otoczenia i podłoża betonowego

Wilgoć może spowodować wiele problemów z posadzkami epoksydowymi. Najpoważniejsze z nich to rozwarstwienie, ale też pojawienie się pęcherzy. Reakcja wody z żywicą epoksydową w większości przypadków będzie powodować negatywne konsekwencje. Dlatego należy mieć 100% pewności, że posadzkę epoksydową wykonujemy na suchym podłożu. W razie wątpliwości należy wykonać testy wilgotności podłoża. 4% wilgotności to maksymalna wartość, przy której możemy rozpocząć prace. Z doświadczenia zalecamy prace przy wilgotności podłoża mniejszej od 2%.

 

3. Rozszerzalność termiczna podłoża betonowego

Stropy betonowe w okresie letnim w ciągu dnia nagrzewają się i schładzają się nocą. Rankiem możemy odnotować większą wilgotność i niską temperaturę podłoża betonowego, natomiast wraz z upływającym dniem nagrzewa się, rozszerza i pozwala na migrację wilgoci w górę. W związku z tym należy unikać rozpoczynania prac rano, przed południem wtedy, gdy migracja wilgoci ku górze jeszcze trwa.

 

4. Fuszerka

Czasem pęcherze powietrza spowodowane są niechlujstwem pracy lub niewłaściwym przygotowaniem ekipy wykonawczej. Jeśli zabierasz się za grubopowłokowe, rozlewne posadzki epoksydowe zawsze miej buty na kolcach oraz czyste wałki odpowietrzające (przynajmniej 1 na zapas – nigdy nie wiadomo, kiedy może się przydać).

BHP przy pracy z żywicą epoksydową

Podczas wykonywanie takich posadzek epoksydowych, żywica została wylana na całej powierzchni i odpowietrzona we wszystkich miejscach. Zwróć uwagę na naroża i krawędzie. Miejsca te mają skłonność do gromadzenia większej ilości pęcherzy. Cienie i odbicie światła słonecznego może utrudnić obserwacje miejsc, które już zostały odpowietrzane. Dlatego zadbaj o równomierne i właściwe oświetlenie podczas prac.

 

5. Temperatura

Temperatura otoczenia i podłoża ma kluczowe znaczenie przy wykonywaniu posadzek epoksydowych. W naszym zmiennym klimacie każda pora roku ma wpływ na wykonywanie posadzek z żywic epoksydowych. Zimą należy zadbać o odpowiednio wysoką temperaturę. W większości przypadków spadek temperatury poniżej 18-19^oC otoczenia i podłoża będzie powodować mniejszy rozpływ mieszanki oraz problemy z jej odpowietrzaniem (żywica po wymieszaniu zrobi się bardziej lepka niż zwykle). Nawet po odpowietrzaniu przy pomocy wałka pozostaną uwięzione pęcherze.

Z kolei wysokie temperatury otoczenia i podłoża (powyżej 26-27 ^oC), przyśpieszą reakcją wiązania żywicy z utwardzaczem. Może to spowodować, że braknie nam czasu na odpowiednie odpowietrzenie rozlanej żywicy epoksydowej za pomocą wałka.

 

6. Dodawanie rozpuszczalnika do żywicy epoksydowej

Niektórzy wykonawcy dodają rozpuszczalniki do żywicy epoksydowej w celu polepszenia rozpływu masy żywicznej (a także, by móc wykonać kilka metrów kwadratowych więcej z jednego opakowania). Nieumiejętne stosowanie rozpuszczalników doprowadzi do jego szybkiego odparowania z posadzki i pozostawi małe pęcherzyki po związaniu żywicy. Dlatego właśnie, grubopowłokowe posadzki żywiczne sprzedawane są jako czyste żywice – bez dodatków w postaci rozpuszczalników. Do polepszenia ich rozpływu stosuje się odpowiednie dodatki, które zawiera już gotowy produkt.

 

7. Szybkie mieszanie składników żywicy epoksydowej

Po zmieszaniu dwóch komponentów – żywicy epoksydowej i utwardzacza, niektórzy – mniej doświadczeni pracownicy mieszają składniki na bardzo wysokich obrotach. Nie mają oni złych intencji, po prostu chcą przyśpieszyć prace. Niestety takie działania powodują nadmierne „złapanie” powietrza do żywicy epoksydowej, które będzie próbować się wydostać już podczas rozkładania żywicy na posadzce. Zalecamy mieszać żywicę epoksydową z prędkością nie wyższą niż 300 obrotów na minutę.

 

8. Niska jakość produktów

Różne produkty zalewają nasz rynek. Producenci próbują w kreatywny sposób „uszlachetniać” swoje wyroby. Przed rozpoczęciem prac spróbuj zdobyć opinie o konkretnych markach. Pamiętaj również, że przeterminowane produkty tracą swoje właściwości z upływającym czasem. Nie daj się nabrać na promocje, bo być może trafisz właśnie na produkt, który długo zalegał w magazynie.

Masz pytania? Szukasz sprawdzonego wykonawcy i dobrych produktów?  Skontaktuj się z nami.