Kryteria oceny posadzek betonowych

 

Zdefiniowanie cech i właściwości, które powinna mieć konkretna posadzka betonowa, pozwala na precyzyjne projektowanie i pozwala każdorazowo stworzyć rozwiązanie „szyte na miarę”, dopasowane do indywidualnych potrzeb i wymagań. Wszędzie tam, gdzie istnieje możliwość specyfikacji zamówienia, należy podać dokładne kryteria, które powinna spełniać posadzka. Do wykonania posadzki betonowej można przystąpić w momencie, kiedy wszystkie właściwości posadzki zostaną zdefiniowane przez inwestora, a wykonawca i projektant ustalą, że dane jej cechy są możliwe do zrealizowania.

 

Odporność na ściernie posadzki betonowej          

Odporność na ścieranie jest zdolnością powierzchni posadzki na oddziaływanie spowodowane przez tarcie, przesuwanie, szuranie, skrawanie itp. Zużycie materiału zaobserwować można poprzez odłączanie się fragmentów na powierzchni posadzki. Ścieranie może się nasilać poprzez kompilację kilku czynników takich jak agresywność środowiska, w którym się znajduje (oddziaływanie chemiczne), lub tarcie wywołane przez opony, kółka wózków widłowych itp. Nadmierne i przedwczesne zużycie powierzchni najczęściej spowodowane jest wykorzystaniem betonu o nieodpowiednich właściwościach, użycie zbyt małej ilości utwardzenia powierzchniowego (DST – Dry Shake Topping) lub „przelaniu” wody w betonie już na budowie podczas procesu wbudowywania mieszanki.

Badania odporności na ścieranie posadzki betonowej i klasy tych odporności, które znalazły się w normach budowlanych, są najczęstszym wyznacznikiem klasyfikacji posadzki pod tym względem. W przypadku posadzek utwardzanych powierzchniowo najczęściej stosowane są klasyfikacje według dwóch badań:

– PN-EN 13892-3:2005 – odporność na ścieranie na tarczy Boehmego (klasy A1,5-A22),

– PN-EN 13892-4:2004 – odporność na ścieranie wg BCA (klasy AR0,5 – AR6),

 

Odporność chemiczna posadzki betonowej

Zagrożenie pod względem chemicznym posadzek powstaje zazwyczaj wtedy, gdy na posadzkę wyleją się agresywne ciecze. Poziom zagrożenia zależy od kilku czynników, ale przede wszystkim od składu i stężenia środka agresywnego, współczynnika pH, przepuszczalności betonu oraz długości kontaktu agresywnej substancji z betonem.

Najczęściej substancjami, które mogą wejść w kontakt z posadzką betonową, są kwasy, wino, mleko, piwo, cukier, oleje roślinne i mineralne. Jakakolwiek substancja, które agresywnie wpływa na beton, pozostawiona na posadzce w końcu spowoduje jej uszkodzenie. Szybkie usuwanie agresywnej substancji w przypadku rozlania przedłuży żywotność posadzki, jednakże nie ochroni całkowicie przed jej uszkodzeniem.

Jeżeli spodziewamy się cyklicznego rozlewania na posadzce agresywnych substancji chemicznych, należy rozważyć system wykończenia posadzki, który długoterminowo ochroni ją przed działaniem agresywnego czynnika. W wielu przypadkach sprawdzą się żywice epoksydowe i poliuretanowe.

 

Wygląd i kolor posadzki betonowej

Posadzki betonowe są wykonane z naturalnych materiałów mineralnych i wykańczane w technice, której nie można kontrolować tak dokładnie jak w procesie liniowej produkcji (np. płytek ceramicznych). Ostateczny wygląd nigdy nie będzie tak jednolity jak wykończenie wykonane z żywicy epoksydowej, poliuretanowej lub farby. Dodatkowo należy nadmienić, że wygląd posadzki betonowej zmienia się z czasem, gdyż zachodzą w niej procesy chemiczne, a jej prawdziwy charakter ukazuje się po kilku miesiącach użytkowania.

Posadzki wykonywane w technologii DST posiadają cienką warstwę, którą można barwić pigmentami. Jednak należy pamiętać, że takie wykończenie nie daje jednakowego koloru na całej powierzchni, a różne pojawiające się odcienie na posadzce są spowodowane składem betonu posadzkowego. Jeżeli inwestorowi zależy na równym, jednolitym kolorze powinien rozważyć system oparty na żywicy epoksydowej lub poliuretanowej.

 

Pęknięcia posadzek betonowych

Pęknięcia występują, kiedy naprężenia (najczęściej rozciągające) w części płyty są większe niż wytrzymałość betonu. Sytuacja ta występuje najczęściej z powodu długoterminowego skurczu betonu. Takie pęknięcie zazwyczaj nie ma większego wpływu na konstrukcję płyty. Rzadziej występują pęknięcia, które są wynikiem przeciążenia płyty lub błędów związanych z niewłaściwym doborem konstrukcji posadzki i materiałów.

Poniżej przedstawiamy dobre praktyki pozwalające ograniczyć pękanie posadzki:

Problem: Mikropęknięcia

Mikropęknięcia to dość powszechne zjawisko, które pojawia się na powierzchni posadzek betonowych. Najczęściej są widoczne podczas delikatnego zwilżania (np. podczas mycia) posadzki. Siateczka mikrospękań jest prawdopodobnie spowodowana zbyt szybkim miejscowym odparowaniem wody z posadzki i nie ma żadnego wpływu na konstrukcję posadzki.

Rozwiązanie/Dobra praktyka:  Zjawisko nie zostało całkowicie zbadane i trudno jest dobrać metodę, która całkowicie by je eliminowała.

Nie ma również skutecznej metody naprawczej takich mikrospękań. Jeśli zjawisko to jest nieakceptowane przez inwestora, należy już na etapie projektu dobrać takie wykończenie, które całkowicie je zamaskuje. Inwestor w takim wypadku powinien rozważyć system oparty na żywicy epoksydowej lub poliuretanowej.

Warto tutaj nadmienić, że takie mikrospękania nie powodują szybszego zużywania posadzki.

Problem: Rozwarstwienia/Odspajanie

Rozwarstwienia czy też odspojenia występują zawsze w górnej części posadzki. Górna warstwa (utwardzenie powierzchniowe DST) odrywa się od powierzchni betonu, jednocześnie powodując lokalne osłabienie posadzki i obniżając walory estetyczne posadzki.

Rozwiązanie/Dobra praktyka: Głównymi przyczynami odspajania jest: zbyt duża zawartość powietrza w betonie, zbyt duży bleeding (wyciek mleczka cementowego na wierzch mieszanki betonowej podczas wbudowywania) czy też zbyt szybkie odparowanie wody z betonu posadzkowego. Dodatkowo zbyt wczesne rozpoczęcie procesu zacierania również może powodować taki efekt.

Należy również zwrócić uwagę na skład betonu posadzkowego. Betony z popiołem lotnym mogą również powodować odspajanie. Popiół lotny podczas zagęszczania mieszanki betonowej zbiera się w górnej części posadzki, a następnie po zatarciu z utwardzeniem powierzchniowym DST i związaniu może odspajać się od betonu. Dlatego też betony z popiołem lotnym nie powinny być wykorzystywane do betonów posadzkowych.

 

Antypoślizgowość posadzki

Czyste i suche posadzki betonowe są w większości przypadków wystarczająco odporne na poślizg. Jednak w praktyce bardzo często na posadzkach znajdują się różne zanieczyszczenia, który zmniejszają antypoślizgowość. Wyróżniamy trzy główne typy zanieczyszczeń, które narażają na niebezpieczeństwo poślizgu podczas przemieszczania się po posadzce:

• Pyły

Pyły z kolei możemy podzielić na twarde i miękkie. Miękkie pyły to np.: talk, mąka, cement. Tworzą one na posadzce i podeszwie buta cienką warstwę, która znacząco zwiększa ryzyko poślizgu. Twarde pyły to z kolej pozostałości po np. łożyskach lub inne drobne cząsteczki powstałe np. w wyniku skrawania. One również stwarzają niebezpieczeństwo podczas poruszania się po hali.

• Powłoki

Przez powłoki rozumiemy substancje takie jak: pasty, oleje, farby lub podobne produkty wykorzystywane podczas produkcji na hali przemysłowej. Ich działanie zmniejsza przyczepność buta lub opony do posadzki, co w konsekwencji prowadzi do niebezpieczeństwa poślizgu.

• Ciecze

Ciecze, czyli wszystkie substancje o niskiej lepkości, które rozlane na posadzce powodują duże niebezpieczeństwo. Często zwykła woda rozlana na posadzce jest przyczyną wielu wypadków.

W celu zapewnienia odpowiedniej antypoślizgowości posadzki użytkownik powinien określić, w którym miejscu hali mogą pojawić problemy z zanieczyszczeniami. W celu wyeliminowania tych problemów można podjąć dodatkowe działania. Regularne sprzątanie oraz stosowanie mat i wycieraczek znacząco poprawi bezpieczeństwo w hali. Można również wyznaczyć strefy, w których konieczne będzie inne wykończenia posadzki. Żywice epoksydowe zasypane piaskiem znacząco poprawiają bezpieczeństwo w strefach narażonych na poślizg.

 

Wykończenie powierzchni

 Ślady od zacierania, ciemniejsze „przypalenia”, wybłyszczenia lub inne ślady powstałe podczas procesu obroki powierzchni są całkowicie normalnym efektem, który można zaobserwować na posadzkach betonowych. Nie mają one wpływu na właściwości posadzki, a z czasem efekty te znacząco się zmniejszają.

 

Mam nadzieję, że udało się przedstawić kilka obszarów, na które warto zwrócić uwagę podczas planowania posadzki betonowej. Odpowiedzialne planowanie i projektowanie jest kluczem do realizacji trwałych i funkcjonalnych posadzek betonowych. Skontaktuj się z nami w celu konsultacji swojego projektu.